“Gaat u ook stemmen?”
Onlangs was ik een dagdeel te gast op de familiebeurs in Gorinchem. Ze hadden me gestrikt voor de stand van ChristenUnie-SGP. Samen met Ardjan Boersma, de jongste kandidaat op de lijst, ging ik de uitdaging aan om mensen warm te maken naar de stembus te gaan.
Het was vakantietijd en dan is een beurs in eigen kring best wel aantrekkelijk voor kinderen, ouderen en gezin. Dat was ook te zien aan de drukte in de evenementenhal. Tijdens de lunchtijd zag ik hoeveel monden tegelijk gevuld moesten worden. Alom gezelligheid, ontmoetingen, activiteiten en handel.
Het mooie van een stand is dat je heel veel mensen aan je voorbij ziet komen: Mensen die een beetje slenteren. Sommigen kennelijk geïnteresseerd in bepaalde producten, anderen die een verkoper of verkoopster proberen te ontwijken. Jongeren, die in zijn voor promotiemateriaal, zoals een pen, pepermunt of een oranje mandarijn met blauwe sticker: een ChristenUnie-SGP-rijntje. Ze gingen grif over de toonbank, gratis en voor niets wat vitaminen voor jong en oud.
Niet iedereen kwam alleen voor zo’n lekkere oranje met blauw stip vrucht. Integendeel. Er werden fijne gesprekken gevoerd over deelname van de combinatie ChristenUnie-SGP aan de Europese verkiezingen op 23 mei a.s.
Gesprekken over maatschappelijke ontwikkelingen, zoals abortus en euthanasie, over ouderenzorg en voltooid leven, over de kerkverlating en de verdeeldheid onder christenen. Allemaal herkenbare geluiden, zorgen die recht uit het hart kwamen. Ik zou bijna het doel van onze aanwezigheid in de stand vergeten zijn.
Toch moesten we weer overgaan tot de orde van de dag; zo nu en dan prees ik Ardjan Boersma aan als jongste kandidaat. Bij jongeren ligt dat best wel goed, zeker bij hen die voor het eerst mogen stemmen. Jongeren zijn per slot van rekening onze toekomst.
Zeer opvallend vond ik wel dat eigenlijk nagenoeg iedereen antwoordde op mijn vraag “Gaat u 23 mei ook stemmen?”, jazeker, ik ga altijd stemmen en altijd op dezelfde partij, met een knipoog naar de ChristenUnie en SGP. “Ja, en ook voor Europa.”
Daar had ik niet op gerekend. Mijn gevoel was dat maar weinig mensen geïnteresseerd zijn in het politieke Europa, omdat het voor velen een ver-van-hun-bed-show is.
Wat viel dat mij mee. Zoveel mensen die ronduit steun betuigde aan twee kleine christelijke partijen die in het zo machtig lijkende Europa een plek proberen te veroveren, met niet twee maar zelfs drie zetels. Om daar het Bijbelse geluid te laten horen, te staan voor normen en waarden die gegrond zijn op de Bijbel en christelijke noties, opkomen voor godsdienstvrijheid, en zich sterk verbonden weten met de staat Israël.
IK STEM ALTIJD!
MIJN STEM HEBBEN ZE!
Dat waren enkele korte reacties op mijn vraag: “Gaat u ook stemmen?”
Het gaf mij moed, maar vooral het gevoel dat de uitslag nog weleens verrassend kan zijn.
Hans Keuken
Kandidaat nummer 25
