Stemverklaring - EU-gezondheidsprogramma
Het voorgestelde EU-gezondheidsprogramma heeft positieve elementen, maar gaat gigantisch veel geld kosten. Daarom heb ik me uiteindelijk onthouden bij de eindstemming hierover vandaag.
De Eurofractie van de ChristenUnie staat voor een bescheiden Europese begroting, waarbij inkomsten en uitgaven zorgvuldig worden gewogen, besteding correct en zinvol is en de Europese toegevoegde waarde evident is. Het EU-gezondheidsprogramma (EU4Health) heeft als doel de paraatheid van grote grensoverschrijdende gezondheidsdreigingen te vergroten en de weerbaarheid te verbeteren.
Het Europese gezondheidsprogramma is niet nieuw, maar er zitten wel nieuwe elementen in. Zo ligt er een masterplan voor het bestrijden van kanker en is het de bedoeling dat de EU medisch onafhankelijk wordt, de “gezondheidsunie”. Van dit laatste element ben ik niet overtuigd: gezondheidzorg is vooral een zaak van de lidstaten.
Helaas is ook de buitensporige verhoging van de begroting voor dit programma nieuw. Die gaat van honderden miljoenen nu naar meerdere miljarden euro’s in 2027, als het aan de Europese Commissie en het Europees Parlement ligt. De Europese Raad heeft voor hetzelfde programma 1,9 miljard vrijgemaakt: dat is al het vierdubbele van het huidige budget.
Ik begrijp dat er meer geld nodig is voor de gezondheidszorg. De coronacrisis maakte pijnlijk duidelijk hoe weinig medische reserves Europa achter de hand had. Het kan alleen niet de bedoeling zijn dat de huidige pandemie wordt aangewend om exorbitante Europese bedragen vrij te maken.
Het EU4Health-programma is vooral coördinerend bedoeld, maar ik hoed me voor een zogenaamde kamelenneus: ik wil geen doorgang geven aan de sluipende bevoegdheidsoverdracht van de lidstaten naar de EU toe op gebied van gezondheidszorg. Juist niet omdat gezondheidszorg primair een zaak is van de lidstaten. Zij kunnen het beste beleid maken dat voor gemeenten, regio’s en landelijk adequaat is om gezondheidscrises aan te pakken, en af te wegen tegen andere belangen zoals economische.
Kortom, zowel voor- als tegenstemmen ging mij te ver, daarom dus mijn onthouding.
