Stel je voor: je haalt je net binnen vol met vis. Tongetjes en scholletjes spartelen door elkaar heen. Het merendeel is groot genoeg om te verkopen en op te eten, de jonge kleine vis gooi je snel terug in zee. Die groeien verder, planten zich voort of zijn het avondeten voor de meeuwen. Zo gaat het al eeuwen. Maar binnenkort moeten vissers alles wat ze vangen aan boord houden. Ook de kleinste vissen moeten aan land worden gebracht: de zogenoemde ‘aanlandplicht’.

Vissers verzetten zich terecht tegen deze absurde maatregel. De aanlandplicht zou voedselverspilling moeten tegengaan, maar dat is flauwekul. Ook al sterft een deel van de vis die overboord wordt gegooid, een flink percentage overleeft (rond 50%). De rest is voedsel voor vogels, vissen en bodemleven. Nul verspilling dus!

Aanlandplicht is verspilling

De aanlandplicht is wél  verspilling. De jonge vis krijgt geen tweede kans in zee en aan land wordt er rode verf over die vis gegooid om ze ongeschikt te maken voor menselijke consumptie. In het beste geval worden ze  vermalen tot veevoer! Dan komen de kosten voor de vissers er nog bij: sortering, de opslag aan boord en op het land, en de verwerking. Totaal gaat het om ruim 25 miljoen euro per jaar! Dàt is verspilling!

De aanlandplicht is helaas een feit. Een meerderheid van de Europese landen en het Europees Parlement heeft hiermee ingestemd. De Europarlementariërs van ChristenUnie-SGP hebben uiteraard tegen dit visserijbeleid gestemd. Opvallend is dat partijen als de VVD en het CDA ook akkoord zijn gegaan, en zich beklagen in de Tweede Kamer nu de nieuwe regels in werking treden.

Aanlandplicht uitstellen

Wat kan er  gedaan worden om het tij te keren?  Allereerst moeten de quota’s worden aangepast aan de nieuwe situatie, omdat straks ook de kleine vissen meetellen. Door deze ophoging komen vissers minder snel in de knel. Daarnaast moet er een uitzondering komen als een vissoort kans heeft op overleving bij teruggooi. Als bijvoorbeeld 30% overleeft, is dat nog altijd beter dan 0%! Dit vergt meer onderzoek, dus moeten we in de tussentijd de invoering van die aanlandplicht uitstellen. Dan kan ook gekeken worden of artikel 15 waar de aanlandplicht in staat beschreven tussentijds kan worden herzien.

Voor uitstel is nog een extra reden: de Brexit. De Brexit heeft extreem grote gevolgen voor de visserij. Nederlandse vissers hebben talloze schepen geregistreerd in Engeland, en er worden veel visquota onderling geruild. Dit ruilen is  onmogelijk met landen buiten de EU, zoals nu met Noorwegen. Ook delen we de Noordzee met de Engelsen, en dreigen belangrijke visgronden voor Nederlandse vissers verloren te gaan. In deze onzekere tijden een controversiële maatregel doorzetten is onverantwoord.

Dus als u op 27 augustus in Rotterdam een gratis visje krijgt: steek de visser dan een hart onder de riem. Zijn protest is terecht en de aanlandplicht moet worden uitgesteld. En wat ons betreft wordt uitstel afstel!

Peter van Dalen,

Europarlementariër namens ChristenUnie-SGP

Lid van de Visserijcommissie van het Europees Parlement