- Bevlogen insteek van Juncker over vluchtelingen, maar klassieke reflex over Griekenland en meer macht voor EU.-

Juncker weidde in het Europees Parlement in Straatsburg een goed uur van zijn anderhalf uur durende speech aan de actuele vluchtelingenproblematiek in Europa. In navolging van zijn Vicevoorzitter Frans Timmermans die sprak over het ‘uur van de waarheid’ voor Europa, had Juncker het over ‘het uur van de eerlijkheid’ voor Europa. Juncker: ‘De EU is niet in een goede toestand. Ik ga het niet mooier schilderen dan het is.’ Om daar wat aan te doen stelde Juncker opnieuw een verplichte verdeling van migranten over Europa voor. Juncker riep alle lidstaten op hieraan mee te werken, ‘zonder lyriek, zonder retoriek’. Hij zei daarbij behalve aan opvang ook te willen werken aan terugkeer. Van Dalen: ‘Juncker toont zich hier terecht barmhartig én rechtvaardig. Dat is wat we nodig hebben. Een barmhartige opvang, maar ook rechtvaardigheid, bijvoorbeeld bij de terugkeer naar veilige landen en de aanpak van mensensmokkelaars.’

 Naast het thema vluchtelingen, sprak Juncker ook over Griekenland en de eurozone. Hij sprak zijn vertrouwen uit in gemaakte afspraken met Griekenland. Hierna pleitte hij voor een sprong voorwaarts in de – economische -  integratie van Europa, zoals geformuleerd in het ‘Five Presidents Report’. Juncker sprak hierbij de wens uit één economische regering te hebben voor de EU met één Europese schatkist. Hier gaat hij volgens Van Dalen volledig de mist in: ‘Hier blijkt dat een vos wellicht zijn haren, maar nooit zijn streken verliest. Juncker pleit voor één EU-regering op economisch gebied en houdt daarmee star vast aan de Europese reflex van machtsconcentratie.’ Volgens Van Dalen deed dit af aan de glans van Juncker’s ‘State of the European Union.’ Zijn oproep aan Juncker is dan ook met andere oplossingen te durven komen dan tot nu toe gebeurde om wat te doen aan de slechte toestand van de EU waarover Juncker sprak. ‘Meneer Juncker: de EU wordt niet mooier van meer macht, meer integratie. Voorkom die klassieke Europese reflex! De EU wordt mooier als ze maat weet te houden. Samenwerking waar nodig, bijvoorbeeld bij vluchtelingen, maar nationale soevereiniteit waar mogelijk. Samenwerking ja, superstaat nee!’